Postbiotic چیست؟ | گوپ

میکروبیوم روده

میکروبیوم روده شامل اجتماعاتی از میکروب های مختلف – بیشتر باکتری ها و مخمرها – است که در پوشش دستگاه گوارش ما زندگی می کنند. این میکروبیوم در طول زندگی ما ایجاد و تغییر می کند: اولین میکروب های ما معمولاً از مادران ما در حین زایمان طبیعی و شیردهی ناشی می شوند و بیشتر در دوران کودکی ، بیشتر از غذاهایی که می خوریم ، به دست می آوریم. ژنتیک نیز نقش دارد. در بزرگسالی ، میکروبیوم روده تمایل به تثبیت دارد ، اما همچنان می تواند با عادات خاص زندگی ، مانند رژیم غذایی ، و همچنین اختلالات مانند استرس ، مسافرت ، استفاده از آنتی بیوتیک ها و برخی داروهای تجویزی تغییر کند.

در یک میکروبیوم سالم ، بخش عمده ای از این میکروب ها برای ما خوب هستند یا تا حدودی خنثی هستند. آنها با بدن ما هماهنگ زندگی می کنند و کارهایی را انجام می دهند که خودمان نمی توانیم از بین ببریم ، مانند هضم غذاهای خاص و تولید برخی مواد مغذی. میکروب هایی که برای بدن ما چندان مفید نیستند ، معمولاً توسط میکروب های مفید کنترل می شوند ، زیرا برای فضا در بدن ما رقابت می کنند. برخی از رویدادهای مخرب ممکن است منجر به رشد بیش از حد این میکروب های نه چندان خوب شود که منجر به عفونت های قارچی و شرایطی مانند رشد بیش از حد باکتری های روده کوچک (SIBO) می شود.

(بدن ما همچنین دارای میکروبیوم در خارج از روده است: ما تقریباً در همه جا دارای میکروبی هستیم ، مانند روی پوست ، دهان و واژن.)

پروبیوتیک ها

در حالی که آنها اغلب از انواع باکتری های مشابه باکتری های موجود در میکروبیوم تشکیل شده اند ، پروبیوتیک ها فرهنگ های زنده و فعال هستند که در یک مرکز برای اهداف خاص تعدیل میکروبیوم طبیعی بدن رشد می کنند. شما اغلب آنها را در کپسول ها پیدا می کنید. برخی از آنها نیاز به تبرید دارند. بقیه قفسه پایدار هستند. انواع میکروب های موجود در مکمل پروبیوتیک متفاوت است. اگر پروبیوتیک ها را با هدف خاصی مصرف می کنید ، نوع مصرف آن اهمیت دارد: مانند میکروب هایی که به طور طبیعی در روده شما یافت می شوند ، میکروب های موجود در پروبیوتیک ها عملکردهای متفاوتی را در بدن انجام می دهند.

ما پروبیوتیک ها را در واحدهای تشکیل دهنده کلونی یا واحدهای فلورسنت فعال اندازه گیری می کنیم تا حجم یا وزن. CFU و AFU تعداد میکروب های زنده را در هر وعده محاسبه می کنند – که معمولاً میلیاردها نفر کاهش می یابد. انتظار می رود CFU را بیشتر از AFU مشاهده کنید: AFU از فناوری جدیدتر و دقیق تری استفاده می کند و شامل میکروب هایی است که ممکن است در CFU در نظر گرفته نشوند (اگر میکروبی فعال است اما قابل کشت نیست ، CFU آن را حساب نمی کند) ، اما اینطور نیست به خصوص هنوز رایج است تعداد CFU یا AFU بالاتر لزوماً بهتر نیست. بهترین دوز از هر گونه پروبیوتیک داده شده ، دوزی است که در مطالعات علمی نتایج خود را نشان داده است.

PREBIOTICS

پری بیوتیک هر ترکیبی است که باکتری های روده را تغذیه می کند. به طور معمول ، الیافی که بدن ما در غیر این صورت هضم نمی کند ، مانند اینولین و برخی الیگوساکاریدها ، آنهایی هستند که باکتری ها روی آن رشد می کنند. این فرایند بخشی از دلایلی است که ما در ابتدا میکروبیوم روده داریم. ما با تأمین غذا و محل زندگی ، برای آنها کار خوبی انجام می دهیم و آنها با حمایت از عملکردهای مختلف بدنمان مانند هضم و مصونیت ، کار خوبی را برای ما انجام می دهند. (در زیست شناسی ، این نوع متقابل را رابطه همزیستی می نامند.)

پری بیوتیک ها به طور طبیعی در بسیاری از غذاهای گیاهی وجود دارند. اگر از رژیم غذایی حاوی میوه ها ، سبزیجات و غلات کامل استفاده کنید ، احتمالاً مقدار زیادی پری بیوتیک را تنها از طریق غذا دریافت خواهید کرد. اگر می خواهید پشتیبانی بیشتری داشته باشید ، می توانید به دنبال مکمل حاوی پربیوتیک باشید. (ابتدا با پزشک خود مشورت کنید: برای افرادی که دارای اختلالات معده هستند ، مانند SIBO ، مکمل های پری بیوتیک می توانند علائم را تشدید کنند.)

جفت کردن مکمل های پروبیوتیک و پری بیوتیک ممکن است مفید باشد. علم نشان می دهد که پروبیوتیک ها ممکن است به بهبود زنده ماندن پروبیوتیک ها در روده کمک کنند. برخی از گروه ها از کلمه “synbiotic” برای توصیف مکمل هایی استفاده کرده اند که حاوی هر دو پروبیوتیک و پروبیوتیک هستند ، مانند Seed’s Daily Synbiotic.

پستبیوتیک

برای یادآوری: میکروب های روده و پروبیوتیک ها باکتری ها و مخمرهای فعال هستند. این باکتری ها و مخمرها با خوردن پری بیوتیک ها رشد می کنند. پسبیوتیک ها پس از هضم و تخمیر این پری بیوتیک ها در روده باقی می مانند.

علم پست بیوتیک ها یک حوزه در حال ظهور و در حال تحول است. بیشتر تحقیقات علمی در مورد پست بیوتیک ها در دهه گذشته منتشر شده است و بر خلاف پروبیوتیک ها و پروبیوتیک ها ، هنوز در مورد اینکه پست بیوتیک چیست و چه چیزی وجود ندارد ، اتفاق نظر وجود ندارد. در حال حاضر ، کلمه “postbiotic” یک اصطلاح چتری است که نشان دهنده انواع ترکیبات عملکردی است که توسط میکروبها متابولیزه شده و در روده تخمیر شده اند. برخی ممکن است مزایای قابل توجهی برای سلامتی و کاربردهای بالقوه ما در پزشکی داشته باشند ، در حالی که برخی دیگر ممکن است فقط محصولات زاید باشند. این موضوع هیجان انگیز است – تیره برنز ، متخصص تغذیه و متخصص تغذیه ، معتقد است که پست بیوتیک ها ممکن است مورد بعدی بعدی در علم تغذیه باشند. برنز می گوید: “ما قبلاً می دانیم که خوردن غذاهای تخمیر شده برای روده مفید است.” “تحقیقات در مورد پست بیوتیک ها ممکن است به ما در کشف علت کمک کند.”